Μπορεί να
ονειρευόμαστε, να ελπίζουμε, να σχεδιάζουμε, αλλά σχεδόν ποτέ δεν μπορούμε να
πετύχουμε οτιδήποτε χωρίς την ενεργητική δύναμη του Άρη. Αυτός ο εξωστρεφής
πλανήτης, είναι που μας δίνει την θέληση και την αποφασιστικότητα να
πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας και να
εκπληρώσουμε τις επιθυμίες μας στον έξω κόσμο.
Ένα από τα
σημαντικά αστρολογικά γεγονότα αυτής της χρονιάς, είναι η αναδρομή του Άρη.
Στις 17 Απριλίου ‘16 αλλάζει πορεία στην 08ο♐54’ μόλις μια ανάσα πριν από
την συμμετοχή του στο Μεταβλητό σχήμα του Δία, Κρόνου, Ποσειδώνα, Χείρωνας και
Δεσμών Σελήνης. Θα επιστρέψει στον Σκορπιό στις 27 Μαΐου, ενώ γυρνά σε ορθή
φορά στις 30 Ιουνίου, στην 23ο♏04’.
Στις 14
Φεβρουαρίου κι αφού σχημάτισε εξάγωνο με τον Δία, ο Άρης ξεκίνησε το ταξίδι του εξοπλισμένος με
αυτοπεποίθηση, περιπετειώδες πνεύμα και την διάθεση να αγωνιστεί για τις ιδέες
και πεποιθήσεις του –δώρα ενίσχυσης από
τον πατέρα του Δία. Σαν ένας ελεύθερος
καβαλάρης, του δόθηκε η ελευθερία να δράσει ανεξάρτητα, τα παλέψει για τα
δικαιώματα του, να επιβιώσει. Αλλά, ποια είναι τα πραγματικά του κίνητρα; Είναι
αγνά ή πηγάζουν μέσα από τα εγωιστικά και ανώριμα ένστικτα του;
Το Σύμπαν
γνωρίζει καλύτερα. Μοιάζει σαν να μην είμαστε ακόμη έτοιμοι να διαχειριστούμε
τις κοσμικές απαιτήσεις. Γι’ αυτό τον λόγο μας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία,
μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τις πράξεις μας και τα πρώιμα ένστικτα μας. Πριν
την τελική μάχη, πρέπει να κυριαρχήσουμε πάνω στον ζωώδη Εαυτό, εξαγνίζοντας το
πνεύμα και την ψυχή.
Η Άρεια
διέλευση του Άρη από τον Τοξότη προσθέτει φωτιά στην φωτιά. Μπορεί να είναι
πολύ αισιόδοξος και ενθουσιώδης. Οι πράξεις του βασίζονται σε κώδικες ηθικής
και δικαιοσύνης, αλλά έχει την τάση να υπερβάλλει, να υπερεκτιμά και να
ρισκάρει. Εάν εκδηλωθεί αρνητικά, χωρίς
δεύτερη σκέψη το σύνθημα του είναι «Έχω δίκιο, επομένως εσύ έχεις οπωσδήποτε
άδικο! Είμαι έτοιμος να πολεμήσω για τα πιστεύω μου ακόμα κι αν χρειαστεί να σε
αφανίσω».
Δεν είναι να
απορούμε γιατί ο Άρης δεν βρίσκονταν ψηλά στην ιεραρχία του Ολύμπιου Πάνθεον.
Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, ο Άρης ήταν τόσο θερμοκέφαλος που σχεδόν όλοι
τον αντιπαθούσαν. Στην Ιλιάδα, ο πατέρας του Δίας λέει «σε μισώ περισσότερο από
τον οποιονδήποτε κάτοικο του Ολύμπου επειδή μονίμως σου αρέσουν οι
αντιπαραθέσεις, οι μάχες και οι πόλεμοι». Αντ’ αυτού, οι Έλληνες λάτρευαν τη Αθηνά, την πολεμική
θεά της διάνοιας και της λογικής. Δημιούργημα από την ένωση της Μίτιδας – την
προσωποποίηση της Σοφίας – και του Δία, η Αθηνά υπήρξε ορκισμένη εχθρός του
Άρη. Πάνοπλη και πάντοτε έτοιμη να υπερασπιστεί τους ανθρώπους που προστατεύει,
η Αθηνά σκέφτεται προτού ενεργήσει, καταστρώνοντας στρατηγική σε κάθε κίνηση
που κάνει. Υπό την ίδια έννοια, αυτό ακριβώς πρέπει να κατακτήσουμε κατά την
διάρκεια της ανάδρομης φάσης του Άρη: να συμμαχήσουμε με την Αθηνά μέσα μας –
όπως ακριβώς έκανε νωρίτερα ο Άρης με τον Δία από την Παρθένο.
Στα μέσα του
ανάδρομου κύκλου του, ο Άρης παίζει ρόλο-κλειδί στη Πανσέληνο της 22ης
Μαΐου. Είναι μια αποκαλυπτική στιγμή, μια στιγμή όπου συνειδητοποιούμε πόσο
πολύ επηρεαζόμαστε από τους άλλους, σε τι βαθμό έχουν την εξουσία πάνω στην ζωή
μας. Τώρα θα πρέπει να αντιληφθούμε τι είναι αυτό που μπλοκάρει την
αυτό-έκφραση μας, και να καταδυθούμε στο υποσυνείδητο μας και να επανεφεύρουμε
τον εαυτό μας. Τα συναισθήματα θυμού και επιθετικότητας δεν κάνουν τίποτε
περισσότερο από το να μας επιστρέφουν πίσω στο σημείο μηδέν. Η αντίθεση του Άρη
με την Αφροδίτη (24 Μαΐου) λειτουργεί σαν διελκυστίνδα. Στο διπλό ζώδιο των
Διδύμων, οι επιθυμίες μπορεί να είναι πιο επιφανειακές και ανίκανες να μας
φέρουν σε επαφή με τις βαθύτερες ανάγκες μας. Αναπόφευκτα, πιθανόν να
νιώσουμε πως η επιθυμία μας να υπάρξει
ισορροπία στην σχέση μας με τους άλλους, γίνεται εις βάρος της εσωτερικής μας
ισορροπίας.
Μόλις ο Άρης
επιστρέψει στον Σκορπιό κάνει αντίθεση με τον Ερμή, ο οποίος μόλις έχει βγει
από τον δικό του ανάδρομο κύκλο. Ο Ερμής στον Ταύρο είναι μια θέση μεγάλης
αντίστασης, ειδικά σε ότι σχετίζεται με
πάγιες αντιλήψεις και υλικά αποκτήματα. Αυτή είναι η στιγμή όπου ο Ήρωας – όπως
στον μύθο του Ηρακλή – φτάνει στον κόσμο των νεκρών με την συνοδεία του Ερμή
και της Αθηνάς αλλά και τις ευλογίες του Δία. Ο Άθλος του είναι να φέρει τον
Κέρβερο , τον τερατώδη φύλακα του κάτω κόσμου, στον κόσμο των ζωντανών και να
τον εκθέσει στο φως. Ο Ήρωας προσπάθησε να πολεμήσει με το ξίφος του αλλά, όπως
του υπενθύμισε ο Ερμής «αυτό που κάνεις είναι άσκοπο γιατί οι μορφές που
βλέπεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από σκιές». Έτσι και στην καθημερινότητα μας,
καθοδηγούμαστε από τους φόβους και τα αυτοκαταστροφικά μας πρότυπα αλλά αυτοί οι δαίμονες είναι μονάχα
σκιές, δημιουργήματα της δικής μας άρνησης να αντικρύσουμε την σκοτεινή πλευρά
του εαυτού μας. Ο Πλούτωνας ζήτησε από τον Ήρωα να αφήσει τον οπλισμό του – τα
μέταλλα – κατά μέρος, και μόνο σε αυτή την περίπτωση θα του επέτρεπε να
αιχμαλωτίσει τον Κέρβερο. Το μόνο που χρησιμοποίησε ήταν την δύναμη των χεριών
του και την λεοντή ως ασπίδα, σύμβολο του Λέοντα-Ήλιου-Φωτός. Αυτή είναι η
πορεία μας προς τον θάνατο, όχι μόνο σε φυσικό επίπεδο, αλλά σε οτιδήποτε εμποδίζει
την εξέλιξη μας καθώς αρνούμαστε να αλλάξουμε. Όταν αφήνουμε συμπεριφορές,
πεποιθήσεις, συνήθειες, καταστάσεις και ανθρώπους πίσω μας, είναι για μας μια
μορφή θανάτου που δημιουργεί πόνο και αισθήματα απώλειας. Η ψυχολογική
μεταμόρφωση επιφέρει πόνο και βάσανο και
οποιαδήποτε προσπάθεια να αντισταθούμε, να ελέγξουμε ή να χειραγωγήσουμε, μας
βουλιάζει βαθύτερα στην λάσπη. Πρέπει να επανεξετάσουμε τις αξίες μας, τις
ανάγκες και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να υπηρετήσουμε τις πραγματικές κι
όχι αυτές που μας επιβάλλονται κοινωνικά ή από εξωγενείς παράγοντες.
Στις 23 - 24
Αυγούστου, το ταξίδι φτάνει στο τέλος του, ανοίγοντας τον συνοδικό κύκλο του
Άρη – Κρόνου. Χρησιμοποιώντας όλες τις εμπειρίες που αποκομίσαμε καθ’ όλη την
διάρκεια της διαδρομής, είμαστε πλέον έτοιμοι να χαράξουμε καινούρια πορεία,
απαλλαγμένοι από ανούσιες πράξεις, φόβους και απογοητεύσεις. Χρειαζόμαστε
κουράγιο, όχι τρόμο, χρειαζόμαστε αυτοέλεγχο στον τρόπο που κινούμαστε και να
τολμήσουμε να λειτουργήσουμε μέσα στα όρια μας. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται να
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ. Άλλωστε, αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους…
Άντζελα Τίκη
αστρολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου